Wat is hoog sensitief (HSP)?

Is jouw kind hoog sensitief (HSP)?
Wat is een hoog sensitief kind nu eigenlijk? Een hoog sensitief kind heeft een aangeboren sensitiviteit voor omgevingsprikkels. Dit kind ervaart dingen meer en intenser dan anderen. Ook verwerkt het al deze informatie die het binnenkrijgt veel grondiger en nauwkeuriger dan anderen. Daarom hebben hoog sensitieve kinderen meer tijd nodig om alles wat ze zien, horen en voelen (prikkels) te verwerken en ervan te herstellen. Deze tijd krijgt het niet altijd en daardoor zal een kind snel overprikkeld raken en dat uiten in gedrag. Vaak wordt gedacht dat deze kinderen angstig of lastig zijn, maar in werkelijkheid zijn ze slechts gevoeliger dan anderen en denken ze langer over dingen na.

Vaak zijn deze kinderen creatief, slim en vroeg wijs. Een hoog gevoelig kind raakt makkelijk overspoeld door emoties. Hierdoor kan het zich gaan terugtrekken en stil of verlegen overkomen. Ook het tegenovergestelde gedrag komt voor: een kind wordt juist extra druk, schreeuwerig, vertoont clownesk gedrag en kan soms zelfs exploderen.

Hooggevoeligheid is geen stoornis of diagnose die door een psychiater of psycholoog vastgesteld kan worden. Het is een aangeboren karaktereigenschap, die omschreven is door Elaine Aron.  

Kenmerken van hooggevoeligheid

Het verschilt natuurlijk per persoon welke kenmerken van hoog gevoeligheid het vertoont. Maar hieronder worden de meest voorkomende kenmerken en problemen weergegeven,

Concentratieproblemen

Een hoog gevoelig kind pikt veel meer prikkels op uit zijn omgeving dan een niet gevoelig kind en is dus prikkelgevoelig. Hierdoor wordt het snel afgeleid. Zowel prikkels van buiten als van binnen (eigen gedachtes, behoeften, verlangens) kunnen hun concentratie verminderen.

Een voorbeeld:
Marieke zit bij juf Anneke in de klas. Juf Anneke heeft vandaag een rode blouse aan met witte blokjes. De stof lijkt erg veel op het kleedje dat Minous, de poes van haar buurmeisje, in haar mandje heeft liggen. Marieke denkt aan hoe leuk ze gisteren nog met Minous heeft gespeeld. Ze had ook heel leuk verstoppertje gespeeld met haar buurmeisje, eens kijken of ze vanmiddag weer samen kunnen spelen. Dan kan ze ook Minous weer lekker knuffelen. En zodra ze uit school is, gaat ze nogmaals haar mama vragen of ze ook een poes mag. Maar vorige keer werd mama een beetje boos toen ze om een poes vroeg. Dat maakte haar verdrietig. Nu voelt ze zich ook weer verdrietig…

Zo dwalen de gedachten van Marieke volledig af en zit haar hoofd vol gedachten: haar buurmeisje, Minous de poes, speelafspraak maken, mama die boos was en het verdriet dat ze toen had…. Marieke krijgt helemaal niks mee van wat er in de klas gebeurt en wat juf allemaal aan het vertellen is.

De juf heeft niks door, want Marieke zit gewoon braaf op haar stoel naar de juf te kijken. De juf denkt dat ze keurig oplet en snapt niet waarom Marieke het niet zo goed doet in de klas en constateert een leerprobleem bij Marieke.

Waardoor werd Marieke nou afgeleid? Slechts de blouse van de juf! Een niet-hoog sensitief kind zou de blouse niet eens zijn opgevallen. Sommige kinderen weten zelfs niet te benoemen wat de juf aan had. Bij een hoog sensitief kind kan dit een prikkel zijn die enorm intensief wordt beleefd en tot allerlei gevoelens en of gedachten kan leiden.

Slaapproblemen

Hoog gevoelige kinderen hebben vaak veel slaap nodig. Dit komt doordat ze overdag veel prikkels krijgen en door de diepte van verwerking van deze prikkels. Met te weinig slaap heeft je lichaam onvoldoende tijd om zich te kunnen ontladen en te resetten. Veel hoog gevoelige personen hebben moeite met inslapen en doorslapen. De gebeurtenissen van de dag blijven nog lange tijd door hun hoofd spoken.

Ook kunnen hooggevoelige kinderen vaak overgevoelig zijn voor bepaalde voedingsstoffen. Een voedingsintolerantie kan er bij hen voor zorgen dat ze slecht slapen. Te weinig slaap kan dan weer leiden tot gebrek aan concentratie, vermoeidheid overdag, versterken van onrust, angsten en soms zelfs depressieve klachten.

Overgevoelig voor (harde) geluiden

Hoog gevoelige kinderen zijn erg gevoelig voor geluiden en pikken dan ook zo’n beetje alle geluiden in hun omgeving op: het schuiven van stoelpoten, het krassen van een pen, hoesten van leerlingen, toeterende auto’s in de verte, et cetera. Deze geluiden komen ook harder binnen dan bij een ander. Zo kan een hoog gevoelig soms echt “gek” worden van luide sirenes, harde muziek bij concerten en in bioscopen. Maar ook zachtere geluiden kunnen bij hen voor veel onrust en irritatie zorgen.

Emoties van anderen overnemen

Hoog sensitieve kinderen kunnen de emoties van anderen absorberen. Dat wil zeggen, dat zij deze emoties overnemen en het daadwerkelijk in hun lichaam kunnen voelen. Bijvoorbeeld, een kind ziet dat zijn ouder heel gestrest is en krijgt dan zelf ook stressgevoelens, zoals spanningspijn in de buik. Of een kind ziet dat de juf nogal verdrietig kijkt en wordt dan zelf ook verdrietig. Dit kan zo sterk overgenomen worden, dat het kind daadwerkelijk gaat huilen van verdriet. Maar het is dan vaak niet in staat om aan te geven waarom het verdrietig is. Dit komt natuurlijk, omdat het ook zijn eigen verdriet niet is, maar dat van de juf. Ze nemen de gevoelens en emoties als het ware over. Soms is dat zo verwarrend, dat hoog gevoelige kinderen hun eigen gevoelens, emoties en behoeften niet kunnen onderscheiden van die van de ander.

(Over) analyseren van elk klein woord of gebaar

Bij hoog sensitiviteit merk je kleine dingen snel op. Dingen die anderen vaak missen. Zo kan een hoog gevoelig kind bijvoorbeeld merken dat iemands toon niet overeenkomt met diens woorden. Bijvoorbeeld: iemand zegt op norse toon dat er helemaal niks aan de hand is. Het HSP-kind ziet en voelt aan alles dat dit niet waar is en dit verwart hem/haar.

Heftig reageren op positieve maar ook gewelddadige prikkels

Hoog gevoelige personen kunnen heftig reageren. Tijdens het kijken van bijvoorbeeld een enge of bloederige film kunnen ze zich lichamelijk ziek voelen. Anderzijds kan positieve kunst of muziek hen tot tranen roeren. Natuurlijk ervaren ook niet-HSP emoties en gevoelens, alleen niet zo intens en heftig. Als je erg gevoelig bent, wil je misschien praten over je ervaring of je reacties. Omdat je weet dat anderen niet op dezelfde manier ervaren als jij, kun je je anders, misschien zelfs eenzaam voelen. Dit geldt natuurlijk ook voor hoog gevoelige kinderen.

Overgevoeligheid voor drukte

Als je hoog gevoelig bent, is een lawaaierige, drukke omgeving vaak te veel en raak je snel overprikkelt. Voor kinderen is dan de drukte in de klas al snel te veel: de aanwezigheid van zoveel andere kinderen in de klas, Jantje die met zijn stoel zit te wippen, Pietje die steeds zijn pen laat vallen, gelach en gepraat, tafels en stoelen die verschoven worden, kinderen die door de klas lopen, de scooter die met veel herrie voorbij rijdt en ga zo maar door. Alle drukte om zich heen wordt waargenomen! Hierdoor raakt een HSP uit balans, wordt onrustig, overprikkeld en moe.

Moeite met loslaten

Voor veel HSP-ers zijn gebeurtenissen (en dus prikkels) moeilijk los te laten. Opmerkingen, grapjes, gedrag van anderen, je veegt het niet zomaar weg. Zeker onrechtvaardigheid en wreedheid zijn voor HSP moeilijk te verteren. Hier blijven ze mee rondlopen in hun hoofd en hebben ze veel last van.

Gespannen, onrustig, slecht slapen tijden vakanties

Vakanties zouden ontspannend moeten zijn. Maar veel hoog gevoelige personen hebben moeite met andere plekken, slapen in een ander bed, ontbijten in hotels, andere omgeving, ander geuren, prikkels, energie. Ze slapen slecht, worden moe, hun darmen reageren. Wanneer een hoog gevoelig kind hier last van heeft, dan kan een vakantie een drama zijn, zowel voor het kind zelf als voor de andere vakantiegangers.

Extreem prikkelbaar bij hongergevoelens

Hongerig? Veel HSP-ers worden extreem prikkelbaar wanneer ze een hongergevoel hebben. Ze zijn erg gevoelig voor dalen en pieken in hun bloedsuikerspiegel.

Overgevoeligheid voor heftige emoties van anderen

Een hoog sensitief kind kan zomaar in huilen uitbarsten als de leraar bijvoorbeeld zijn stem verheft. Of hij voelt zich schuldig als een leraar boos op andere kinderen wordt, zelfs als hij helemaal niets met het probleem te maken heeft. Een hoog sensitief kind voelt zich op dat moment onveilig.

Presteren onder (tijds)druk

Veel HSP-ers worden onrustig en angstig onder tijdsdruk. Of wanneer anderen op hun vingers kijken tijdens het uitvoeren van een taak. Volgens Dr. E. Aron hebben alle soorten stimulatie, inclusief tijdsdruk, veel invloed op HSP-ers.

Moeite met grenzen aangeven

Een hoogsensitief persoon wil niemand teleurstellen. Bang om niet aardig gevonden te worden, zelfs als het een hoge prijs met zich meebrengt, brengt hen ertoe hun persoonlijke grenzen te overschrijden.

HSP en moeite met veranderingen

Veranderingen kunnen voor iedereen moeilijk zijn. Als je overgevoelig bent en je comfort probeert te vinden in je routine, is elke verandering een grote uitdaging. Ook positieve veranderingen als een nieuwe baan of nieuwe relatie kunnen stress veroorzaken. Hoog sensitieve volwassenen maar ook hoog gevoelige kinderen hebben extra tijd nodig om zich aan veranderingen aan te passen zelfs positieve. Veranderingen zorgen namelijk voor opwinding, nieuwe prikkels en over stimulatie. Die ze moeten verwerken. Daarom kunnen feestdagen en bepaalde activiteiten die veel opwinding met zich meebrengen, zoals Sinterklaas, Kerst en verjaardagen, voor HSP-kinderen zeer vermoeiend en lastig zijn.

Jouw kind mag gewoon zijn

Je hoeft je kind niet elke dag te vertellen dat hij/zij fantastisch is en dat het alles kan. Hiermee leg je namelijk juist een hoge druk op de schouders van je kind. Je kind krijgt hierdoor een enorme prestatiedrang. Beter is het om je kind te laten weten, dat het gewoon mag zijn en helemaal niet hoeft uit te blinken. Dit geeft jouw kind zoveel rust!

https://www.facebook.com/zwijgenisgeenoptie/videos/2525125644422933/

Hoe maak je jouw kind zelfverzekerd en onafhankelijk?

Ik durf bijna wel met zekerheid te zeggen, dat elke ouder de opvoeding van hun kind(eren) soms moeilijk vindt, of eigenlijk wel heel moeilijk! Want hoe maken we nu zelfverzekerde en onafhankelijke persoontjes van onze kinderen? Eén ding is zeker, het vereist veel geduld, genegenheid en wijsheid waarmee we hun behoeften kunnen aanvoelen.

Natuurlijk wil je als ouder dat je kind een zorgeloos leventje kan leiden, volmaakt gelukkig is en het hem of haar aan niets ontbreekt. Daarom zijn we vaak geneigd om elk probleem dat ons kind tegenkomt voor hem op te lossen en proberen we er vaak zelfs alles aan te doen om te voorkomen dat het tegen een probleem aanloopt. Heel logisch allemaal, want als het goed gaat met je kind gaat het vaak ook goed met jou.

Maar of het zo verstandig is om alle wegen van je kind vlak te maken? Niet helemaal. Uiteraard hebben wij als volwassenen de taak ervoor te zorgen dat je kind veilig is en te waarschuwen voor dingen en situaties die levensbedreigend kunnen zijn. Maar wanneer je altijd bezig bent om je kind tegen alles en iedereen te beschermen, leert het niet om voor zichzelf te kunnen handelen. Dit vermogen heet formeel het uitvoerend functioneren. Hiermee wordt een reeks vaardigheden bedoeld, waarbij iemand leert verantwoordelijk te zijn voor zijn wereld, om zijn eigen dingen te organiseren en te beheren, om van zijn fouten te leren en een ​​gevoel van zelf-effectiviteit te ontwikkelen.

Wat te doen om je kind deze vaardigheden te leren?

  • Vertrouwen. Geef je kind vertrouwen. Laat het zien en weten dat je ervan overtuigd bent dat hij in de betreffende situatie zelf kan handelen, laat hem zien dat je in hem gelooft. Hierdoor zal het vertrouwen in zichzelf groeien bij je kind.
  • Handelen en afstand nemen. In sommige gevallen moet je als ouder ingrijpen en in andere juist even afstand nemen en je kind het zelf laten oplossen. Wanneer je in welke situatie zit is iets wat je vaak wel aanvoelt , maar ook iets wat je als ouder moet leren. Loslaten is soms heel erg moeilijk voor een ouder.
  • Leer je kind keuzes te maken. Hiermee wordt bedoeld dat je je kind leert om keuzes te maken waar het kind ook van kan leren. Door eigen keuzes te maken, zal je kind leren en begrijpen dat zijn handelingen ook consequenties hebben. Dat ongewenst gedrag van invloed is op hemzelf en zijn omgeving. Door ervaringen zal je kind een volgende keer waarschijnlijk een andere, meer gewenste, keuze maken.
  • Leer je kind dat het hulp en advies mag vragen. Natuurlijk hoeft je kind niet alles al te kunnen en altijd zelf keuzes te maken. Het is goed dat je kind weet, dat hij in geval hij er zelf even niet uitkomt, altijd hulp en advies mag vragen.
  • Eigen instinct en persoonlijkheid. Om je kind tot een onafhankelijke persoon te laten worden dien je rekening te houden met zijn eigen voorkeuren, passies en persoonlijkheid en deze ook te accepteren. Ook zal je moeten vertrouwen op zijn eigen instinct. Als volwassene kun je hem begeleiden en adviseren, maar we hebben ook zijn eigen beslissingen te respecteren.
  • Geef je kind verantwoordelijkheid. Je kind heeft tijd nodig om over die vaardigheden te bezitten die ervoor zorgen dat het grote verantwoordelijkheden aankan. Maar om hem dit te leren kan je al op vrij jonge leeftijd beginnen met het geven van kleine verantwoordelijkheden. Zo kan een 3-jarige bijvoorbeeld al heel goed leren om zelf zijn speelgoed op te ruimen en mee te helpen met kleine huishoudelijke taken, zoals afstoffen en tafel dekken.
  • Leer je kind “nee” te accepteren. Voor kinderen kan het soms heel frustrerend zijn als hun ouders ergens “nee” op zeggen. Sommige ouders gaan dan wel eens in de fout door toch maar toe te geven als het kind een heel drama gaat maken. Maar om een verantwoordelijke en zelfverzekerde volwassene van je kind te maken is het noodzakelijk dat je hem leert om met zijn frustraties om te gaan en hoe hij zijn geduld kan ontwikkelen. Nee’ zeggen op het juiste moment en in de juiste omstandigheden, zal op de lange termijn voordelen opleveren.
  • Help je kind om zelfbeheersing te ontwikkelen. Door je kind te helpen om zijn emoties te herkennen en te begrijpen zal het leren om dagelijkse problemen en uitdagingen beter te beheren.
  • Help je kind om sociale vaardigheden te ontwikkelen. Je kind krijgt al op heel jonge leeftijd te maken met relaties. Om goede relaties te kunnen opbouwen is het van belang dat je jouw kind leert om zich te kunnen verplaatsen in een ander (voorbeeld: “je mag dat niet zomaar afpakken van dat meisje, daar wordt dat meisje heel verdrietig van. Zie je wel? ” in plaats van “dat mag niet, dat is stout van je”. ) Ook zal je kind moeten leren om voor zichzelf te kunnen opkomen. Zo zal het dan ook beter in staat zijn om pesten te voorkomen of hoe hiermee om te gaan. Wanneer een kind goede sociale vaardigheden kent zal het zich ook zelfverzekerd voelen en een positief zelfbeeld hebben.

Hoe weet je of je kind wordt gepest?

Een kind dat gepest wordt, zal dit niet zo snel laten merken. Dit kan meerdere redenen hebben, zoals dat het zich schaamt, het niet wil dat zijn of haar ouders zich zorgen maken of zich ermee gaan bemoeien, het denkt dat het zijn/haar eigen schuld is of dat het door de pestkop(pen) bedreigd wordt. Wat de reden ook is om niks te willen zeggen over wat er aan de hand is, het kind zal hoogstwaarschijnlijk wel een paar subtiele tekenen vertonen. Om deze te kunnen herkennen zullen we de meest voorkomende tekenen die gepeste kinderen tonen in dit artikel bespreken.

1. Fysieke klachten

Wanneer een kind gepest wordt, kan het fysieke klachten krijgen, zoals hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid en duizeligheid. Het komt ook vaak voor dat een kind minder gaat eten, doordat het weinig eetlust meer heeft. Of dat het juist overmatig gaat eten en met name veel gaat snoepen. Een ander teken kan zijn dat het kind slaapproblemen vertoont, zoals moeilijk in slaap komen of vaak wakker worden gedurende de nacht.

2. Veranderingen in gedrag

Gedragsveranderingen zijn typische tekenen van een kind dat gepest wordt. Vrij vaak trekt het kind zich dan terug, het wordt stil(ler) en komt bedrukt, verdrietig en gereserveerd over. Als je vraagt of er iets aan de hand is, zal het waarschijnlijk ontkennen en doen alsof er niets aan de hand is en het allemaal prima gaat.
Ook kan een gepest kind zich juist agressiever gaan gedragen. Het is snel geprikkeld en boos. En kan onverdraagzaam gedrag gaan vertonen, zoals niet reageren of juist geïrriteerd reageren.

3. Schoolprestaties gaan achteruit

Wanneer een kind gepest wordt, zal het angstig kunnen worden en zich niet meer veilig voelen. Hierdoor neemt zijn/haar concentratievermogen af, is het snel afgeleid en kan het erg onrustig en chaotisch worden in zijn/haar hoofd, waardoor het meer moeite zal kunnen krijgen met het begrijpen van de lesstof, dingen snel vergeet en gewoonweg geen zin meer heeft in schoolwerk.

Het is ook gebruikelijk voor hen om moeite te hebben met het ’s ochtends op staan. Ze hebben geen motivatie om naar school te gaan en proberen vaak smoesjes te verzinnen om thuis te blijven.

4. Afzondering

Wanneer een kind gepest wordt, zondert het zich vaak af. Het wil vooral lekker thuisblijven en wil liever niet meer met anderen afspreken en ook geen vrijetijdsactiviteiten meer ondernemen. Het liefste doet hij/zij iets wat hij/zij alleen kan doen, zoals met een koptelefoon naar muziek luisteren, tv kijken en vooral veel achter de computer zitten en gamen. Wanneer zo’n periode lang duurt kan het kind in een isolement geraken.

5. Lichamelijke tekenen

Meestal bestaan pesterijen uit iemand uitlachen, voor schut zetten, buiten sluiten of achterna zitten. Maar soms kunnen ze ook van fysieke aard zijn. Het gepeste kind wordt dan geslagen en misschien zelfs wel geschopt. In dit geval zal het kind thuiskomen met schrammen, bulten, blauwe plekken of andere lichamelijke tekenen van mishandeling. 

Wat te doen als je kind wordt gepest?

Gepeste kinderen zullen waarschijnlijk weigeren te praten over wat er aan de hand is en doen alsof het goed met ze gaat. Wanneer je aandringt om er wel over te praten kan het zijn dat je kind agressief wordt of juist helemaal niet meer met je wil praten en je uit de weggaat. Toch is het belangrijk dat je niet opgeeft als je het vermoeden hebt dat je kind gepest wordt. Houd vol, benader je kind kalm, liefdevol en vol begrip.

Als jouw kind je dan nog steeds niet in vertrouwen neemt, kan het zijn dat het er niet op vertrouwt dat jij in staat bent dit probleem aan te kunnen. Misschien is je kind bang dat jij hem een preek geeft of dat jij je met zijn/haar probleem gaat bemoeien en op hoge poten naar school of naar de pesters zal stappen en zo het probleem voor hem/haar nog erger maakt.

Het is belangrijk dat je zijn/haar vertrouwen in jou vergroot. Laat je kind weten, dat je er voor hem of haar bent en dat de situatie op het punt staat om te veranderen, maar dat alles in overleg met hem/haar zelf zal gaan en dat jullie samen gaan bekijken hoe jullie in deze situatie het beste kunnen handelen. Soms kom je er samen met je kind uit, soms is het goed om er derden bij te betrekken, zoals de leerkracht of een kinder- of weerbaarheidscoach.

“Mensen die van zichzelf houden, kwetsen anderen niet. Hoe meer we onszelf haten, hoe meer we anderen laten lijden.”

-Dan Pearce-